Arktik permafrost’un erimesi bir ‘cıva bombasını’ ortaya çıkarabilir

Bu haberin ilk yayınlandığı dil İngilizcedir.

Alaska’dan Bering Denizi’ne akan Yukon Nehri kıyıları boyunca permafrostu aşındırıyor ve tortuları aşağı doğru taşıyor.

Dünya ısındıkça, toprağın kalıcı olarak donduğu toprak tabakası olan permafrost daha hızlı aşınıyor. Permafrost çözülmeye başladığında cıva gibi zehirli maddeler açığa çıkar.

Permafrost’un erimesiyle açığa çıkan cıva bugün toksik bir tehdit oluşturmasa da etkisinin zamanla artacağına inanılıyor. İnsanların ve yabani hayvanların tükettiği balıklarla birlikte besin zincirinde yavaş yavaş biriken cıvanın gelecekte tehdit oluşturması son derece muhtemel.

Güney Kaliforniya Üniversitesi Dornsife Edebiyat, Sanat ve Bilim Koleji’ndeki (USC) araştırmacılar tarafından yayınlanan yeni bir çalışma, Kuzey Kutbu’ndaki cıva sorununun kapsamını ölçmenin daha doğru yollarını araştırıyor.

Kuzey Kutbu’nda neden cıva var?

Doğal atmosferik dolaşım, kirleticilerin daha yüksek enlemlere doğru hareket etme eğiliminde olmasına neden olur.

Bu, cıvanın Kuzey Kutbu’nda birikmesine neden olur; burada bitkiler tarafından emilir, ölür ve toprağın bir parçası haline gelir. Cıva, toprağın yıl boyunca donmuş halde kaldığı permafrostta donduğu için, binlerce yıl boyunca toprakta cıva konsantrasyonları birikir. Bu nedenle özellikle tehlikeli değil, ancak iklim değişikliği nedeniyle giderek daha yaygın hale gelen bir durum olan toprak çözüldükçe toksik metal açığa çıkıyor.

Kuzey Kutbu küresel ortalamadan dört kat daha hızlı ısınıyor.

Binlerce yıldır donmuş toprak tarafından tortu olarak tutulan bu cıva, toprağa karışan buz tabakasının giderek erimesiyle artık çevreye salınıyor.

Bu, Kuzey Kutbu’nda yaşayan 5 milyon insan ve permafrost’un 2050 yılına kadar tamamen yok olmasının beklendiği bölgelerde yaşayan 3 milyondan fazla insan için ciddi bir çevre ve sağlık tehdidi oluşturabilir.

USC Dornsife’da yer bilimleri ve çevre çalışmaları profesörü olan araştırmanın ortak yazarı Josh West, “Kuzey Kutbu’nda patlamayı bekleyen dev bir cıva bombası olabilir” diyor.

İçme suyu yoluyla cıva tüketme riski minimum düzeydedir ve çoğu insan beslenme yoluyla bir miktar cıvaya maruz kalır. Aşınmış çökeltiler genellikle daha da aşağıya doğru yeniden dağılır.

Bu hareketin dinamiklerini anlamak, Arktik topluluklara yönelik tehdidin kapsamını anlamak açısından kritik önem taşıyor.

Cıva kirliliği sorununu önceden tahmin edin

Yeni araştırma, bir nehrin donmuş topraktan salınan cıva miktarını ölçmek ve salınması beklenen toplam cıva miktarını tahmin etmek için daha doğru bir yöntemi inceliyor.

Bu toksik metalin seviyelerini tahmin etmek için kullanılan önceki yöntemler, topraktan numune alma derinliği gibi sınırlamalara sahiptir, bu da sonuçların büyük ölçüde farklılık gösterdiği anlamına gelir.

Çekirdek numuneleri yalnızca permafrostun en üstteki üç metresinden alındı.

Çalışma bunun yerine toprağın daha derin katmanlarına ulaştı ve nehir kıyıları ve kumsallardaki çökeltilerdeki cıvayı analiz etti. Toksik metal seviyelerinin önceki çalışmalardan elde edilen yüksek tahminlerle tutarlı olduğunu bulan araştırmacılar, yöntemlerinin muhtemelen doğru olduğunu söylüyor.

Ekip ayrıca Yukon Nehri’nin akışının önümüzdeki yıllarda nasıl değişebileceğini ve bunun cıva yüklü nehir kıyılarının erozyonunu nasıl etkileyebileceğini görmek için uyduları kullandı. Bu yöntemin cıvanın hareketini tahmin etmeye yardımcı olabileceğini umuyorlar.

Araştırmacılar ayrıca daha ince taneli çökeltilerin, iri taneli çökeltilere göre daha fazla cıva içerdiğini buldu. Bu, farklı arazi türlerinin farklı riskler oluşturabileceğini göstermektedir.

USC Dornsife’da doktora adayı ve araştırmanın ilgili yazarı Isabel Smith, “Tüm bu faktörleri hesaba katmak, önümüzdeki yıllarda donmuş toprak erimeye devam ettikçe açığa çıkabilecek toplam cıva hakkında daha doğru bir tahminde bulunmamızı sağlayacak” dedi. çalışmak. çalışmak.